Dag 2, Toeren door Oostenrijk

Na de nacht toch wel een beetje angstig te hebben doorgebracht, toch maar gelijk na het douchen en aankleden de Spider gecheckt bij het daglicht. De plas water lag er nog steeds. Het koelvloeistof niveau was aardig gedaald, maar we konden nergens een lek detecteren. Ook de motor zag er van de boven- en onderkant nog droog uit. Motor aan gedaan en gekeken of we ergens water uit zagen lekken, maar gelukkig niks van dat. 

Dan maar het vloeistofniveau op peil brengen en hopen op het beste. We zouden vandaag toch niet boven de 100 km per uur uitkomen doordat we alle snelwegen mijden op onze reis naar het Balaton in Hongarije. De rit staat gepland voor 530 km. Volgens Google Maps gaan we daar 8 en een half uur over doen, zonder stops. Dus dat werd nog aardig doorrijden, wilden we voor het avondeten bij het Balaton zijn. 

Vol goede moed de auto gestart en daar gingen we. Kap eindelijk naar beneden. De weergoden waren ons goed gezind. De temperatuur was perfect. Niet te koud, niet te warm, wat wolkjes maar genoeg ruimte voor de zon. Ideaal cabrio weer. 

Wat is Oostenrijk toch prachtig mooi. Schitterende bergen en machtig veel mooie stuurmanswegen. Wat zalig om uit een open auto de natuur te bewonderen. Heaven!!! Dit is zoals ik me cabrio rijden heb voorgesteld en daar is geen woord aan gelogen. 

Al gauw werd onze Spider weer op de proef gesteld. Een bergpas met een helling van maar liefst 15%. Wat neemt de V6 deze pas makkelijk. Gewoon in de drie en gas geven. Heerlijk. Alleen ook nu weer een temperatuurmeter die weer ver boven de 90 graden uit komt. Boven aan de pas toch maar even gestopt. Niet alleen voor de foto's, maar ook om te checken hoe het koelvloeistof niveau is. Gelukkig geen enkele zichtbare lekkage en het niveau was nog steeds maximaal. Was het dan toch een zwetende motor geweest? Wie zal het zeggen. 

Vervolgens onze reis vol goede moed en vertrouwen voort gezet en de ene "wouw" en "fantastisch" volgde de ander in rap tempo op. De route ging via Graz om daarna richting Hongarije en Balaton te gaan. Na die 15 graden steile pas hadden we weer 100% vertrouwen en velen steile passen volgden dan ook. De temperatuur liep elke keer weer fors op, om bij de afdaling weer net zo hard naar beneden te gaan. 

Aan het einde van de middag moesten we voor de 2e keer tanken. Met een gemiddelde van 1 op 11 niet onzuinig gereden. Dat heb ik In Nederland nooit gehaald. Alleen bij het tanken sloeg het eerste noodlot toe. Het knopje om de tankdop open te laten springen begaf het. Gelukkig konden we het op een provisorische manier oplossen (altijd makkelijk zo'n tangetje) en we konden onze weg gelukkig vervolgen. 

Naarmate we Hongarije naderen, zagen we ook de bergen langzaam verdwijnen. Jammer, het was zo'n mooi gezicht. Die open vlakte kennen we wel vanuit Nederland en de omgeving werd ook steeds minder mooi. Dan maar gewoon doorrijden naar het Balaton, genieten van de V6, zodat we lekker kunnen gaan eten. Alleen het doorrijden werd ons belemmerd door de wegen. Wat zijn die wegen in Hongarije slecht. Niet te doen met zo'n stug afgeveerde Spider. Onze ruggengraat werd stevig op de proef gesteld en wat waren we blij om eindelijk op de plaats van bestemming te komen. Neen, Hongarije is geen land voor zo'n cabrio. Met de enorme hitte hier van meer dan 35 graden is het rijden hier geen pretje. Maar het kan ook zijn dat meer dan 8 uur toeren in een Cabrio toch eigenlijk wel iets teveel is.  

Dan maar lekker zwemmen en eten aan het meer, en we pakten zaterdag de auto pas weer om onze rit te vervolgen. De 2 rustdagen gebruikt om te genieten van de mooie rit, het eten en de tropische temperaturen.